Bir Yolculuğun Sayfaları Ömrüm...
Eski şarkılar çalan eski bir trendeyim,
Sanki gençliğimdir geçtiğim dağlar.
Yalnızlık gibi bir masanın üstünde
Çayım, sigaram ve garipliğim;
Yavaş yavaş gökyüzü geçiyor üstümden.
Altımızda tıkırdayıp giden raylar,
İçimde bir özlem dalgası, bitecek
Varılan istasyonda kavuşunca
Bir sevgiliye, evlere ve kalabalığa.
Ben oldum olası kendi içimdeyim
Dalmış gibi bir tünele boylu boyunca;
Anımsamak güneşi, görmek ağaçları,
Göğün mavisine yaslanmak yeniden.
Bir tren penceresidir ömrüm
Varlığımla yokluğum arasında! ...
Yüzün ellerimde bir avuç yaprak,
Güz yalnızlığıma bulduğum bahane;
İlk yazı beklemek kocaman bir boşluk.
Çok uzaklarda kaldı sesim,
Burada olan yalnızca bedenimdir! ...
Baş kahraman da benim figüranda
Bir romanın orta yerinde,
Ve raylarda esriyip giden ütopyalar
Sunu;
Yüreği koca güzellikler demetleyen
Bu aşk bahanesine ne diyeyim? ....
Nesli YAZICILAR
