KARŞI KIYIDA UMUTLAR
Yokluk renginde başlar gece
Kısalmış akşam saatleri ertesi
Veda sızısıdır dudakta
öpüşülmeyen
Unutulan gözyaşları
saçlara damlayan yağmur
Öfkenin adı erken vapurlar mıdır
yoksa
umutların karşı kıyıda
gökkuşağının altına bırakılması mı
Hüzün renginde başlar gece
aydınlık koşar adım hiçliğe
Ne vedaya benzer
ne gelişe
yarıda kesilmiş şarkılar
Bulutlar içinde uykuya dalmış
damlaları yağmurun
örter gökkuşağını
Sessizlik renginde başlar gece
içinde yalnızlık
tıka basa
Duvarda saat
geç zamanlara takılı
Bin yıl öncesinden
şiire düşen dizeler
Geleceğim diye yola çıkıp
dönmeyenlere
yağmur da damlamıyor artık
Atila IŞIK
