Şaşıp Kalmak
Sevebilirim
Hem de nasıl,
Dile benden ne dilersen,
Canımı,gözlerimi
Kızabilirim,
Ağzım köpürmez,
Ama devenin öfkesi haltetmiş benimkinin yanında,
Devenin öfkesi,kinciliği değil.
Anlayabilirim
Çoğu kere burnumla,
Yani en karanlığın,en uzaktaki bile kokusunu alarak
Ve döğüşebilirim,
Doğru bulduğum,haklı bılduğum,güzel bulduğum herşey için,
Herkes için,
Yaşım başım buna engel değil,
Ama gel gör ki çoktan unttum şaşıp kalmayı.
Şaşkınlık alabildiğine yuvarlak açık
Ve alabildiğine genç gözleriyle bırakıp gitti beni.
Yazık.
Nazım Hikmet
