Vakit Tespihlerde Saklı
esmer bir yürüyüş
toprağın ciğerinde
yalnızlık koşuyor
umutlarımın ardından
bulsa devrilecek üstüne
duramam
huzur vermez aydınlık gülüşüme
karanlık
üzülen kalplerde gizli
ölüm
yitik bir serüven
gözler(i) demirci
vurduğu ten eğilir
çok zor yüzleşmek
aynalar delirtir
vakit tespihlerde saklı
son ise imamede
say(ma)
on
yirmi
doksan dokuz
….bitiş
masalsızım
zanlıyım
ve
ne yazık ki çok haklıyım
/yok olur gibiyim/
kabul et aklım
sadece gerçeğe kanma
hayallerde hak eder inancı
Tanrı koynunda saklar
yetim gülüşlü zamanları
Belgin ERTÜRK
