Gece oksuz gibi düser gözlerime
bilincsiz aglar gökyüzünde yıldızlar
Yıkılan bir dagın eteğinde üşümüş martının kanadında
Senin ismin hala ışıl ışıl parıldıyor
Nefesimin bir kösesinde hep sıkıstırmıstım sevgini
Ben seni hep düşlerime ortak ettim
Bir yanlızlıkla savasır gozlerimdeki paçavralar
yagmurları bayat gorunsede
hep taze yazar içindeki mısralar
İçinde sakladığın çoçuğun elindeki şeker erimiş
Bakışlarındaki romanlar yıllara şarap gibi direnir
Anılar elindeki bir kac gülümseyen gözyaşlarıyla sulansın
Belkide taptaze bir fidan gibi acar,
yeni sevgi kuşağı yarınlara
ismail akman
