tekli yalnızlığımı çift kişilik yaşarsın sen
yine kararıyor işte, sanki yüreğim kararıyor..
olmasın gece, gelmesin karanlık,
sabaha uzanan iniltili saatin sesi..
yastığım, yorganım, yatağım yalnız..
onlar bensiz, ben sensiz..
düşüm.. düşünü kurduğum..
nerdesin?
hangi çift kişilik yalnızlıkla avutuyorsun kendini?
kim alıyor seni? kim saklıyor..?
kimin teninde kanıyor ruhun?
bilesin;
ben hiç kanatmadım sensiz yanımı..
sardım sarmaladım sana sakladım yalnızlığımı..
ne yalancı sevdalara takıldı aklım..
hiçbirini yüreğime koy(a)madım..
ben mi yalancıydım?
onlar mı kandı?
bunu da hiç sormadım..
yabancı aşıklara bel bağlamadım..
hayalim..
açık gözlerimin bebeği..
nerdesin ?
hangi trenin rayı ayrı düşürdü seni benden?
ben seni tüm istasyonlarda ararken?
hangi dağın ardındasın?
hangi köy, hangi şehir?
yıldızlara düşmanım senin yüzünden..
çoban yıldınızını ne severim oysa!
onlar mı ayrı koyan seni benden?
yoksa güneş mi?
hep güneş gelince geleceksin sandım bekledim..
ya bana yıldızlar getirecekse seni?
yanlış yerde mi durdum?
zaman mı yanlış?
sen yalnız, ben yalnız..
sen yalancı aşkların bedeninde soğurken,
ben sana yandım yalnız..
küçük kağıtlara notlar yazdım sana dair..
çöp bidonlarında dolaştılar sözlerim..
şişeledim denize saldım,
kuşun kanadına bağladım..
kaderi değişmedi sözlerimin..
ne onlar bulabildi seni,
ne ben aradım..
bir gelseydin.. bir tutsaydın..
bir dokunsaydın.. bir soyunsaydın..
çırılçıplak ruhunu göğsüme bıraksaydın..
bildim.. bildim...
sen hiçbir istasyonda inmedin trenden..
ben de hiç trene binmedim..
ondan bu ayrılık..
tekli yalnızlığımı çift kişilik yaşarsın sen..
beni bulamadın..
hayat kısaldı..
geleceksin...
bildiğimden hiç ağlamadım...!
