Gecemin isyanı
Karanlık gecemin isyanı,
Dün gece o kadar karanlıktı ki gök yüzü, maviliğini yitirmiş,
Karanlık örtüsünü çekerek yıldızları gizlemiş,
Yüreğimin kanatları kırıldı, yırtıldı, paramparça oldu,
Ters esen rüzgarda, yere çakılan bir uçurtma gibi.
Göz yaşlarım pınar oldu, çağladı,
Herkes telaş içinde yağmur yok diye,
Kaygılanmayın, bu gece bütün ovaları sulayacak kadar gözyaşım aktı,
Yüreğimin ateşini söndüremedi...
Öyle çaresizim, öyle yorgunum ki,
Artık kendimi tanıyamıyorum bile.
Kimim, neyim yada neydim?
Ne işe yaradım anlatmak mümkün mü ki,
Bu gece gök yüzündeki bütün yıldızlar döküldü, isyan ettiler yalnızlığıma,
Ay dona kaldı, kıpırdamadan dinledi çığlığımı,
Denizler, alev aldı yanıyordu yüreğimde,
Bulutlar, çarpışıyor isyankar.
Sabah olur mu ki?
Güneş gelir mi?
Alabora olmuş yüreğim, güler mi artık.
HaFiZe(Gurbet Meleği)
