YÜREĞİMİ EZDİN AŞK
Aşk ezdin yüreğimi nereye sığınacağımı bilemedim şimdi
Aşk yaraladın kalbimi nerede tamir görecek söylemedin
Bir ömrü paylaşmayı dilerken yanında göz yaşlarımı buldum yanaklarımda
Bir fırtına gibi estin geldin kondun baharıma
Son bir ayrılık çaldırdın mevsimin ne olduğunu anlamadım
Öyle temiz hayellerim vardı ki soldurdun hiç düşünmeden
Ne canımı aldın,ne kucakladın
Her güne yeniden başlayabilmekti tüm istemim
Yüreğinde yer bulsaydı minik yüreğim
Ellerine konabilseydi üşüyen ellerim
Saçlarına dokunabilseydi sadece gözlerim
Sessizce gitmeseydin, aşk,yüreğimi ezmeseydin.
Gülay Şahin
