Alnımda biriken kırışıklara inat
Birirktirdim içimde yokluğunun sancısını
Çiziktirdim ormanların kayın ağaçlarına
Baykuşların canhıraş haykırışını
Kanımdan besleniyor yokluğunda nilüfer
Ne hicran, ne rüzgar bu, eser serteser
Acısız, köksüz sevdalara inat
kanımdan besleniyor ırmaklarda nilüfer
Sığmadın da okyanuslara hey hat
Beni kör kuyularda ölümsüz bıraktın
Elsiz, ayaksız,yalansız bıraktın
Seherde fecrin ışıklarına inat
Güneşsiz,şiirsiz, ilhamsız bıraktın
Bir hiç gibi, damarımda kanar yokluğun
Mutlu aşk yalan diye sevdasız bıraktın.
ramazan adil uysal
