Bir şiir ölüyor bir yerlerde
Gecenin karanlığında
İzbe bir kaldırımda bir başına
Sırılsıklam aşık
Bir şiir ölüyor dostlar
Güneşin battığı ufukta Nemrut'ta
Ölümsüzlüğüne aldırmadan
Mısralarında şairin
Kelimeler aşk kokan
Sevgi kokan özlem tüten kelimeler
Yalnızlıkların yalnızlığında
Parıldayan gözlerde ölüyor
Bir martı çığlık çığlığa Karadeniz'de
Ağıt yakıyor dörtlüklere
Sahipsiz isimsizlere
Aldırmıyor hiç kimse ölümüne
Bakıyor güzelliklere şair
Ölümüne buğulu gözlerle şiirin
Yıkılıyor oracıkta ve gün doğuyor
Aldırmadan ölümlere
ahmet salih bak
