Ay Sevdalıları
Dağların ardına
çekildiğin de
güneşin ışıkları
Ay yerini alır gökte
çağırır
sevdalılarını
yüreğimizi
kaplayan
kasvetle dalar
şehir uykusuna
zakkum
ağaçlarından
olmuş
meyve tadında
düşen
yalnızlıklarımızı
dişleriz
hep olmaz sevdaları
düşleriz