AYRILIK
Tüm umut yollarını kapayan aşk da bir isyandır.
Nerede kimbilir o fırtına,beni yüzyıllra savuran yüzü yırtık kan.
İşlediğim zamansız sevdanın cılız kemiklerini sayıp,
Özgürlük adına soyunuyorum uykunun karesine aşk kafesimde.
Ey duru besresini dinlediğim gökyüzü!
Kiminle o ihtiras denizi,kim boğuyor dalgalarıyla,nedir bu uğultu,
Kimdir tanık
Sussun sularını aşınmış yatağımdan alıp götüren deli yel,
Umarsız dalgaların uzandığı hiç bir kuyuyu bağlamayan köprünün üstünde
Kral Lear gibi güçsüz ve deli düşsün elime ayrılık.
A.Kadir Bilgin
