Sana hasret yüreğim...
Sensizliğin doruklarında
hiç yılmadan bekler seni...
şu gelen sen misin...
bu ayak sesi senin mi...
çalan telefonu açmaya korkuyorum,
ya sen değilsen...
ne hezeyanlar doğuyor yüreğimde,
ne kalp ağrıları yaşıyorum bir bilsen...
sev desem sever misin...
Ne garip bir tecellidir bu, kendiliğinden gelişen...
hiç beklemediğim bir anda geldin
ve yerleştin gönül sarayıma...
ne çok beklemişim seni yıllardır...
suya hasret toprak gibi,
bekledim yağmur olup yağmanı...
gecelerden çıkıp aydınlıkları özledim,
güneşim olup açman için...
çiçeklerim boyun büktü sensiz...
ne çok bekleyip, ne çok özledim seni...
sevdim seni bir dağ çiçeği gibi, sevdim...
ufacık bir söz... ufacık bir söz...
bir melodi...
hüzünlendirir ve beni ağlatır...
sorarım kendime,
gönül nedir isyanın,
neden ağlarsın...
bir sevdiğin mi var...
el cevap hayır yok...
utanmaz rezil derim...
peki neden duygulanırsın durup dururken...
bir çiçeği seyrederim ve gözlerim dolar...
bazen kainatı kucaklayacakmışım gibi olurum...
şu anda da gözlerim doldu ve...
boğazıma bir şeyler düğümlendi...
birazdan boşalır yaşlar biliyorum...
inan bana...
o kadar dolu dolu yaşıyorum ki yalnızlığı...
dolu dolu yaşıyorum yalnızlığı,
dolu dolu geçiyorum sevdandan,
gülleri görmüyorum,
ellerim boş kalıyor,
dolu dolu yaşıyorum sensizliği...
gözyaşlarım eşlik ediyor yalnızlığıma...
uzatıyorum ellerimi boşluğa,
bir hayali yakalamak istercesine...
damladıkları yerde yeni güller açıyor gözyaşlarımdan...
duvarlarda sarmaşıklar büyüyor, içimde sevgin...
sonra bomboş iki yana düşüyor kollarım...
ben yorgun, yüreğim yorgun, gözlerim yaşlı...
akşam üstü seferlerine çıkıyorum ardından,
sokak sokak arıyorum ayak izlerini...
göz yaşlarım, yanaklarımdan aşağı
bir şelale misali iniyorlar,
yüreğimden yüreğine yol ararcasına...
papatyaları kokluyorum sen diye,
ufku seyrediyorum gözlerin gibi...
gözlerimin okyanusunda dalgalar çırpınıyor...
kardelenleri şimdi daha iyi anlıyorum,
hem anlıyorum ağlıyorum,
hem yürüyorum, hem arıyorum,
vazgeçiyorum hırslarımdan sana geliyorum...
adımlarım adımlarını takip ediyor,
kokunu alıyorum, esen yelde...
sen diyorum gördüğüm her nilüfer'e,
seni taa içimde hissediyorum...
kumsala vuran dalgalar çağırıyor beni...
ben çağırırım o gelmez
o çağırır ben gidemem...
uzanır ellerime almak isterim,
kayar gider parmaklarımın ucundan...
geriye bir avuç kum kalır,
Hüznün Gözyaşları gibi...
Eylül GÖKDEMİR...
