.................
düş düşkünü çocukluğum
ömrümün izdüşümünde asılı kaldı
tınısını yitirdi yakarışlar
sen gelirsin diye gülüşlerimi astım
penceremin demir parmaklıklarına
olmadı avunmadı yüreğim
hoyratlığım acımdandır bilmezsin
bahar sendedir gelmezsin
sana yansımış suretim
aynalarda gördüğüm
sırtımda kambur gibi taşıdığım kirli geçmişim var
varlığımı düşünmedim yoksulluğum kadar
ki
kimliğimi
kana bulanmış bir aşkın yanı başına düşürdüm
zanlıyım
göz altında ölüyorum
faili meçhul aşk ölümleri koynumda
yaralıyım dünden yana
günceme sesin düştü
kanadım,ağladım,yandım
düşündüm sonra
seni sevmek istanbul kadar
bir çocuğun elma şekerini sevdiği kadar
anne kokusu kadar sevmek seni
bu dünyayı hiçe saymak
ölümlere kucak açmak seni sevmek
seviyorum seni
geleceğin kadar yalandı sevmelerin
savruk bir kentin
yaralı meydanlarında beklerim seni
üşürüm
ama
yine de severim seni...
İlknur YILDIRIM...
