Bir Sigara İçimlik Mutluluklar
Biliyorum, bunun adı artık tırmalamak.
Yeter, ben de biliyorum, bırakmalı artık…
Ne çıkar zaten sonundan bu bataklıkların,
Dibinden derinliklerin?
Ne çıkar bu yolların sonundan?
Ne çıkar bu ırmakların suyundan?
Güneşin batışından,
Aydınlıktan,
Karanlıktan…
Ne çıkar artık bu gözyaşlarından?
Kâğıttan, kalemden…
Ne çıkar artık?
Aşklardan, eski kadınlardan,
Sevgilerden, özlemlerden.
Eski sevişmelerden ne çıkar artık?
Yeni hüzünler mi, yeni gözyaşları mı?
Yeni aşklar, yeni kadınlar,
Yeni sevgiler, yeni özlemler mi çıkar?
Yeni dipsiz derinlikler, yenİ bataklıklar, yeni sonsuz yollar mı?
Ne çıkar, ne çıkar artık?
Ne kaldı ki geriye ?
Yeni yıkıntılar,
Yeni mahvoluşlar,
Yeni hüzünler,
Yeni gözyaşları gelecek biliyorum.
Ama biliyorum, canım yanacak yine…
Yine kalemler bitecek,
Yine şişeler devrilecek…
Yine dolacak gözler, süzülecek o yaşlar kirpiklerden…
Yine yakılacak son sigaralar,
Koyulacak son kadeh şaraplar.
Yine de yeni kadınlar, yeni aşklar, yeni sevgililer, yeni besteler de gelecek,
Bir sigara içimlik mutluluklar da…
Tolga GÖRKEM..
