dar/alan
yaren yardım et
ışıktan geçmek isteyen göz
önünde durdukça benlik
ruh sadece bedenlik
bir kaç hayat sırtında yaslı yaz
göremiyor rengini
o şimdi kasvetli biraz
ve tanrı kadar kederli sanıyor kendini
bulutlardan uçurtma yapma çabasında ten
her defasında kopan ipe serilir
yetim kızı sardığı kefen
/ nefesten çekilmeden
toprakla uyumaya gitmeliyiz /
o sevmez toprağı
yorgun fotoğraflar omzunda
ağırlaşıyor ninnisiyle kundağı:
ağlasın da büyüsün
yanı başında orman
çeviremiyor kırılan yanaklarını
öyle yalnız bir gülümseme
bindiği atlar geçiyor hatırından
sevdiği bütün adlar terkisinde
/ daraldı zaman
gönül gözü açık kimse kalmadı mı? /
annesi çok uzak
hasretten buruşmuş bir seccadede
kalbini bırakıyor secdeye
Esra Güzelipek
