memleket şiiri
gaipten bir sessizlik geldi
sanki yokmuşlar gibi
onlar
bir türküyle göndere çektiğim
çığlık çığlığa yankıydılar
dokunulmazdı düşünceleri
düşünmeden önce
bir gün ortası kabusunda
kan içinde uyandılar
-uykularında bile terini çaldılar-
onlar
bir kız çocuğunun
bitmek bilmeyen
okul yolunda yorgundular
şarap kokan
mum lekeli sofralarda az
toprağı tırnaklayan
ananın feryadında çoktular
yaşamaktı sabıkaları
-bıçağı sola hiç koymadı sofralar-
onlar
yavuklunun elinde
rutubetli birer mektuptular
müebbetti ayrılıkları
sevdaları döllenmemiş
kavuşmak için
ölüme gün saydılar
bozulmamıştı oruçları
-yerine hiç gelmedi son arzular-
onlar
ölümden daha adamdılar...
onlar bizdik
bizde sureti kalan
memleket şiiri şimdi onlar
hala omuz omuza okul yolundalar
Ferhat Gülsün
