Öfke düş yakamdan
/‘kalırsam, alırım’ demiştin/
sargısız yüreğim
korkuların eşiğinde ağlarken
yarımdı kal deyişlerim
hiç bilmedin ki
ateşlerde yanmaktan
küçücüktü ümitlerim
/nefesimi unuttum sözlerinde/
sana yarım bırakılmış bir şiirim
tam da
gecelerime ışık bağlayacakken
dolunayı kokladı izlerin
bir şifre daha kırılırken gözlerinde
peşindeyim sus vurduğun gizlerin
/sen kokmuyor nicedir koynum/
en kuytu korkuları sevdim
küf bastım usanmadan umutlarıma
çalakalem yazan bir kalemden
kelimeler çaldım alelacele
hiç soğumadı ki bende rengin
/sağlamasını yaptım çürümüş dudaklarının/
sabahlar katlarken yatağımda
adaklar kuruturken yapraksız dallarda
ve toprağın tadı sıvarken damağımı
şiddeti ömür yıkan hıçkırıklar tanıdım
sen kuştüyü masallar ormanında
/sızının şavkı vurdu kıyılarıma/
penceresizim odalarda
bir nefeslik rengim kaldı
ve çığırından çıkmış birkaç nota
azalıp uzanıvermek yanına
ya da çoğalıp gitmek vakti uzaklara
MeHTaP
