Doganin su guzelligi icinde yasamini surdurmeye calisan ben artik yorgun, caresiz ve tukenmis bir canliyim. Beni bu olumsuz dusuncelere iten canlilarin iki yuzlu olmasi, verdikleri sözlerde durmamalari, yalanlari, alayci tavirlari olsa gerek diye dusunceler aleminde kendisi ve yasadigi olaylar ile ic dunyasinda bir yolculuk yapmakta iken, yine o sesler onun bu yolculugunun yarim kalmasina neden olur. Uc uc ugur böcegi, annen sana terlik-pabuc alacak diye devam eder gider.

“Sizleri duydum arkadaslar, ama artik siz uc deyince ucan, kos deyince kosan birisi olmak beni mutsuz ediyor. Kusura kalmayin yoruldum, dediginizi yapamayacagim.” Bu konusmayi duyan cocuklar sinirlenir. “Nedenmis o, önceden böyle yapmaz ucar, kosar bizi mutlu ederdin. Biz kiminle alay edecegiz. “

“ Siz kendinize mutlu olmak icin baska yollar arayin. Ben mutlu olmak istiyorum. Bugune kadar sizi dinledim de ne oldu? Istediginiz bir terlik-pabuc idi, onu da sizler aklima koydunuz. Sanki her yer terlik-pabuc oldu. Iste kis yine geliyor, yazin terligim yoktu idare ettim. Ya simdi kis gelmekte, pabucsuz ne yaparim? Hic bunu dusundunuz mu? Sizler sadece hedefi belli olmayan zavalli ugur böceginin kosturup durmasindan zevk alip alay ettiniz. Sizin ayaginiza giymeye terliginiz – pabucunuz yok dogru durust. Ben bunu biraz gec anladim. Size tavsiyem, kendinize bir bakin benimle alay ettiginiz konuda sizlerin de eksikleriniz var. Gercekleri görmeniz icin, alay konusu mu olmaniz gerek “ diyerek oradan uzaklasip gitti.

Onlar ile oturup saatlerce konusabilir, dogrulari, yanlislari tartisabilirdi. Artik bosa gecirecegi zamani olmadigini anladigindan böyle bir konusma yapmaya gerek duymadi. Gecmiste yaptigi yanlislari fark etmesi, dogrulari görmeyi ögrenmesi belki zaman almisti, fakat bundan sonra kaybedecek zamani yoktu.

Yazan: Metin Kartal