Bir kalem olsam! ...
Seni yazardım deryalara
Yıldızlara, güneşe ve aya
Koşardık seninle
Yelken açardık sevdalara
Bir kalem olsam! ...
Seni yazardım unutulmaz sevdalara
Bir defter olsam! ...
Seni çizerdim tüm sayfalara
Okyanusa, bulutlara, yeşil ağaçlara
El ele binerdik aşk gemisine
Açılırdık sonsuzluğa
Bir defter olsam! ...
Seni çizerdim sevdalı yüreklere
Bir güvercin olsam! ...
Kanat çırpardım yüreğine
Sevgine, aşk dolu sözlerine
Diz dize otururduk hasret pınarına
Akardık su misali yanan yüreklere
Bir güvercin olsam! ...
Sana uçardım tüm sevgimle
Bir güneş olsam! ...
Sana doğardım hasretimle
Özleminle, yanan yüreğimle
Seni ısıtırdım dünyanın yerine
Çiçekler yerine sana hayat verirdim
Sımsıcak nefesimle
Bir güneş olsam! ...
Sana gülerdim dim tüm sevgimle
Ama ben........
Ne kalem, ne defter, Nede güvercinim
Nede dünyaya hayat veren güneşim
Bir garip Morpheu'um sana tapan
Aldım yüreğimi elime
Sana geliyorum
Belki aşk dolu kalbine
Kabul edersin diye........
mustafa yiğit
