Tutsak Düşmüş Çığlıklarım Var...
bakışların kuytulanıyorken yüreğimde
düşlerim düşer gecenin koynundan
düş (le)mek acı / yokluklar tenhasında...
en baştan harlanmış yangınlarım var
üşümüşlüğünde yüreğimin
talan görmüş şehirlerim / mağlup...
kırılgan adımlar atıyorum
parçalanmış topuklar inadına
sen gidiyorsun...
ben susuyorum....
küsüyorum her anına gençliğimin
yumruklar sınıyorum sonra
sensizliğin duvarlarında
tutsak düşmüş çığlıklarım var
feryadında ömrümün
karanlıklarda (d)üşüyorum
yangın yeri sokaklar inadına
sen gidiyorsun...
kan kusuyorum...
İmdat Özcan
