Cok sevdim burayi. Artalan karanlik ama apaydinlik duygular var satirlarda. Artik cogumuzun arasinda olmayan, arayipta bulunamayan. Hele su calan sarkilar var ya, kalk git diyor seytan ruzgari al arkana birak kalsin orda hersey. Ver alttaki manzaraya burnunu, ac yelkenleri. Su hepimizin yuzdugunu sandigi denizler var ya aslinda kendi elimizle cevirdigimiz girdaplardan ibaret. Duygu lazim, insan lazim, sevgi lazim hayatin, denizin tadini cikarmak icin. Vardir tabii bir cogumuz belki, sicacik kumlarda sevdikleriyle yasamaktalar. Aman bilsinler hepsi, gercek olan kaybedinceye kadar hayal oluyor su aciz gozlerimizde. Ya kaybetmeyin, ya da arayin bulun diger yarinizi.

TUTUNAMAYANLAR

Sensizlik hiçlikmiş,
Tutunamadım,
Bitirdim bir ömrün ilkbaharını;
Yıllar geçti hala unutamadım,
Korkulu-kaçamak bakışlarını..
Soğuk gecelerde seninle ısındım..
Avundum adınla,
Şarkılarda ben..
Issız sabahlarda sana sığındım,
Üstümden ağlayan düşler geçerken..
Asi bir bebekten daha doğaldın,
Kumdan kaleleri yıktın..
Gülerek..
Bende ben tükendi, sense çoğaldın..
Gitmek bana kaldı..
Kendimden gitmek.