Kolye
Kolye
Yaşanmamış bir sevdanın
Külleriydi savrulan.
Kum saatinin ince beline
Takılıp kaldı hayaller…
Ümitlerin bittiği yerde
Kurudu karanfiller.
Fayda vermezdi çırpınışlar!
Ok saplandı yüreğe…
Hoyrat ellerde,
Savrulup gitti mutluluklar.
Hiç gelmeyecek
Özlenen yıllar…
Gözler dalgın, sözler durgun.
Sadece acılar…
Sımsıkı tuttuğu avucunda
Bir kolye,
Sevdiğinden hediye.
Ahmet Bektaş