..Sevi
Hangi dünden kaldım yarınlarıma. Hangi satırdan kalan kelime artığıyım. Ve hangi zembereği bozulmuş saatin kadranı.
Sızılar, sancıların arasında biteviye devam eden yarışlarımın, kimbilir kaçıncı turunda devam ediyor yaşamım.
Dur! Senin girebileceğin kadar kapı aralığım yok. Menteşelerin pası, kilit döngüsünün küfü anlatmalı aslında nasıl da kullanılmadığını.
Hâlâ çalıyor telefon. Duysana iç sesimi be adam! “Korkuyorum”.
Yakıyor elimi bu alet. Dayanılmaz bir açma hissi ile süregelen endişe yığınağı bedenimin titreyişi ahenkli.
- Merak ettim seni…
- Etme!
- Ediyorum, duyumsuyorum çünkü seni…
- Etme, etme lanet olası…
Akan yaşların ve göğse sığmayan gümbürtülerin arasında, duvara çarpan nesnenin yankısı.
İçerde duramayan, dışarı da çıkamayan duygum bağırıyor…
Nar matemidir bu, senden tanelediğim…
