VERIN AYNAMI
Aynami kaybettim,
ta cocukluk yillarimdan
askin yasak,
arkadasliklarin yasak oldugu dönemlerdem kalan.
cok zor günler gecirmistim vaktiyle.
iste bu yüzden yalnizligi hic sevmem,
cildirtan sessizliklerden korkarim oldum olasi,
kulaklarimi tirmalar sessizligin ugultusu,
kalabaliklarda bile yok olurum...
yalnizlik bitimsiz hüzün saatleridir hep,
kendimle bir basima,
ölümün nefesi gezinir sanki saclarimda ,
Yalnizligima tek carem AYNAM...
O bir YITIK ÜLKE sanki benim icin,
ulasilmasi güc ,
bir bakis kadar da yakin.
Tüm hayatimin izleri aynamdaydi:
Aldatan boyali ruhlar,
Gülen riyakar yüzler,
Sevilmemis saf asklar,
Aglayan durusu yarali sevdalar ,
Ve bir de SEN... hayallarimin yitik ülke prensi...
Simdi bana bir SEN lazimsin , bir de AYNAM.
Verin benim aynami,
Zaten sectiginiz hayatlari yasiyoruz,
pamuk ipligine bagli,
yasamaksa bu...
Bir de umutlarimi, hayallarimi
icine hapsettigim aynami almayin,
alip da kirmayin.
Cünkü kendimle bir basima kalamam,
Cünkü sürgünlerden dönemem bir zaman
aynam olmadan.
Verin bana aynami,
Verin benim YITIK ÜLKEMI...
nisan_yagmuru(nuray yakamoz)
