KARANLIK HEP KENDİNE GİDER
Aydınlık,karanlığa gider, seslenir:
Gel karanlık der,
Seni aydınlatayım;
Görsünler,sende ışık parıltısını.
Karanlık,açmaz kapısını,
Bu çağrıdan ürker,ses vermez..
Bırakıp pılısını pırtısını,çekip gider,
Nereye gittiğini karanlıktan kimse görmez..
Özdemir Asaf