KARANLIĞA AĞIT
Yarın güneş doğmayacak insanların evreninde… Tanrı bütün şefkatini çekmiş olacak bu lanetli şehirler üstünden… Karanlığın kutsadığı bir yalnızlığın kurbanı ve şeytanın yitik ruhlarında anlam bulan bakışlarını yıkacaksın bu lanetlilerin şehirleri üstüne. Asla ama asla dönmeyeceksin yolundan! Uyandığında hatırla bütün bunları çünkü senin kelimelerin hiçbir anlam ifade etmiyor bu lanetlenmişlerin dünyasında. Ruhlarının en büyük karanlığında, en yakıcı ateşinle yak bütün bu soysuzları. Henüz evrimini tamamlamış bu maymunların içinde cennet değil, ilahi bir aşk değil ancak ve ancak iblisin cehennemini ara… İnsan olmaktan uzak ve kendini düşündükçe, kendini hayal ettikçe, çirkefleşen bu topraklarda açan yediveren güllerini değil karaçalıları ara… Baharın ezgilerinden, bülbülün hüznünden, yavaş yavaş yok olup gitmekte olan dünyadan, kirlenen hayatlardan, açlıktan ölenlerden, savaşlarda yitip gidenlerden ve bütün masumiyetiyle(!) dünyaya sırıtanlardan çek elini… Yarın kendine bir iyilik yap; bu kararmış evrende tek bir ışığın bile yansımasına izin verme. İster zebani ol söndür bütün iyilikleri, ister Tanrı ol çek ellerini lanetlilerin üstünden. Kendi dünyanın Tanrısı olmayı öğren ve hiç kimseye merhamet etme yeniden kurduğun bu dünyada. Unutma senin kelimelerin hayvan ırkın dünyasında sabahları aydınlatmayan bir güneş kadar korku verici. Yarın güneş doğmayacak! Kalın karanlıklar içinde, kalbime gelip yerleşen şeytanın ateşiyle yaşayın. Sizler yanmayacaksınız bu ateşin içinde, şeytan kendini yakacak her nefeste. Tanrı kendi dünyasını yaratacak yeniden ve içinde hiçbir insana yer olmayacak. İlk kurulduğu gün ve yok edileceği gün hep aynı olacak! Küresel bir felaketin mimarları, yaşamak için dişlerini çocuk enselerine saplayan vampirler, bir kadının etine hayvani derecede pençelerini geçirenler, hayatlarını tozlu raflar arasında yitirmeyenler ve her şeyden önemlisi kelimeleri olmayanlar var olmayacak bu dünyada… Unutma, uyandığında hatırla bütün bunları! Çünkü ne şekilde uyanacağını çok iyi biliyorsun sessizliğin evreninde… Yarın kendine bir iyilik yap ve var olan dünyadaki hiçbir âdemoğluyla konuşma. Kitabende insan olduğun yazabilir ama diğer insanlardan uzakta ve hatta yukarılarda ol; böceklerin içinde yerin yok senin. Sen Volkan’sın kendine patlamaktan vazgeç, milyonlarca Pompei varken külleştirilecek… Sen Ateş’sin kendini yakmaktan vazgeç yakılacak bu kadar lanetli ruh varken.
