KANAYAN ŞİİR
Kalemim tutuyor şimdi elimi,
Sızlayan parmaklarım mürekkep rengi
Ben mi yazıyorum bu şiiri
Yoksa şiir mi beni...
Kafiyesiz bir yolda yürürken ayaklarım
Hecelerim eksik,
Tutulmamış söz gibi...
Cümleler düşük, kalkmaya dermanı yok...
Sanki biraz saf, biraz tutarsız...
Alt alta dizlişi,
Ve gidişi rotasız...
"Çekilen kanımın sahili kuru
Tenimde kumların yetim hali var...
Bulutlar bi çare, boyunlar eğik,
Güneşte sancılı doğum hali var..."
Olmadı be şiir,
Beni sana böyle mi anlattı bu şehir
Allı pullu, ışıklı sokalarda
Hiç kirlenmeden akarmı nehir?
Kangıren morunda saklanmış
Zonklayan bir merak,
Cevaplar ırak,
Beklentim berrak,
Ne olur bırak,
Bu gidiş dönüşe imkân vermesin...
Bu kadar kolaymıydı?
Bu kadar mı betimsiz.
Karların altında saklanan
Ey kirli şehir,
Bak beni yazıyor şiir
Kim bilir;
Belki dile düşer, dil bilenir,
Söz kesilir
Kanar şiir
Ve,
Katil olarak anılır şair...
