Yürürken sahilinde güzel İzmir’in Victor Hugo’nun sözleri gelir aklıma -İzmir bir Prensestir- diye Prenses İzmir de Prenses’le el eleydim Elleştik sahilinde İzmir’in Aklım Deniz O yüzden yüreğim denize kabarıyor Kabardıkça aşk yeniden Yine yeniden filizleniyor İzmir zaten bir aşk masalı gibi Aşık olmasan yutar deniz seni Ben elleştim İzmir isimli prensesle iki gün sahilinde Okşadım saçlarını Gözlerine gömüldüm La Sera da bir birayı ne kadar özlemişim Aşk, Prenses İzmir ve ben Üç çay içelim sahilinde Kordon boyu uzar gider Atatürk’ün gittiği yollar Şimdi ki Gavur elleri Gavur İzmir bir prenses Ben prensese vurulmuşum Ve Deniz Deniz serilirken önümüzde Ellerimde kuru kara bir kız Kurusu aşk Karası sevda Yüreği insan Gavur İzmir bir prenses gibi Serer denizi ayaklarıma Duygularım dökülür Yürürüm Yürürüm Yürüdükçe yollarım Denize Yani aşka çıkar -----Aşk sen Deniz de güzelsin ---Hem de Gavur Ellerinde Erdal İrfan
Savurup getirir bir imbat gençlik yıllarımı, Bir balıkçı toplar İnciraltı kıyılarından umutlarımı, Portakal bahçelerine sakladığım anılarımı, Taşır mısın hala bilmem canım İzmir.. Ne saçımda beyazlar, ........................ne yüzümde çizgiler, Kordonboyunda dolaşırdı el ele,göz göze sevgililer, Sevda olup gitarımdan dökülmüş ezgiler, Duyulur mu hala kıyılarında canım İzmir.. Öylesine değişmişsin ki tanıyamadım ben görmeyeli, Gül yüzlüme derleyip bir gülün vermeyeli, Hasretim,yıllar oldu gurbetten gelmeyeli, Bağlandı mı sevdalı yollar sana canım İzmir.. Serzeniş değil,şikayet değil bu dizeler, Yakamozların ışıltısında sevgiliye söylenen heceler, ''Deniz ve mehtap'' şarkısının esrarına bürünmüş geceler, Yıllarımı geri verir mi bana canım İzmir.. Çağırsan yürekten, bana gel desen, Kucaklasan sevgiyle,doyasıya sar desen, Ben sana aşık,sen bana yar desen, Vuslata erer mi özlemlerimiz canım İzmir.. Bensizliğinde,ayrılıktı adın senin dilimde, Yaş olurdun kimi zaman seni düşledikçe gözlerimde, Bir masal olmuş saklanmış güzelliklerin düşüncelerimde, Yüreğimden silmek mümkün değil ki seni canım İzmir.. Bir sızıdır içimde yaklaştıkça veda zamanı, Silinir geçmiş,durur karşımda çıplaklığıyla gerçeğin her bir anı, Gün gelir, bu Çınar'ıda hatırlayanı, Gördükçe sen de ağlar mısın canım İzmir... (Şairi bilinmiyor.)
