Mehtaba...
yalnızsın işte
senin öykün hiç yazılmamış
bu yüzden
can çekişir gülümsemen
damarların
bu yüzden düğümlenir
geceler uyumaz bilmez misin
bu yüzden
köprüdür sabahlar sana
saçların
bu yüzden emanettir yastığına
meçhuldür rengi gözlerinin
bilmek istemezler fırtınalarını
yağmur dikmiş annen
doğarken yanaklarına
Baba, lütfen öp göz yaşlarımı. Öğrendiğinde hiç olmazsa sen anla…
**Kendimden yine kendimedir bu şiir, affola.**
Mehtap...