Tiryakin Oldum
yürekte alevsin gözde yaş kaybettim umudumu
dört dörtlük tiryakin oldum yere gömdüm gururumu
kağıda sardım dumanlarda unuttum onurumu
sana mahkum dünyam gardiyan sorsana durumumu
aşk nedir kör ebe oyunu mu yok bunun çelmesi
göremiyorum kör oldum kolay mı unut demesi
bu yürek bulamıyor bir başka sen gibi çeşmesi
bir tadımlık gözüksen anlarsın nasılmış sevmesi
bilsen kana kana içerim düştün tutkularıma
feryat-ı figanlardayım son ver tüm korkularıma
destursuz mermi sözlerin çarparken duygularıma
sırat köprüsünden düştüm tiryaki sevdalarıma
heves tiryakin değilim gönlümde kurmuşken kapan
yolu epeyce almışken demem dağlara ne yaman
geride kaldın baksana geçti tıklım tıklım zaman
doğum lekemsin çağır dönerim sana demem aman
ahde vefanı söyle bu can bin kere olsun feda
yorgunluk tiryakiliğinde bile demem elveda
katıksız zehir içerim kapında çıkmaz bir seda
müptelayım tiryakilik de ölürken derim veda
sensizlik girdabındayım haşa ben sende boğulmam
yak çöple tiryakini yansam da kül gibi dağılmam
her şey senin gelmeni bekliyor yalana sarılmam
yatak döşek halime gülerken onlara darılmam
ezan gibi yanıksın titreyen tüm dualarımda
seni herkese ilan ettim tüm suskunluklarımda
defterimi dürseler de arayıp haykıracağım
arkamdan teneke çalsalar da senle olacağım
Serdar San İzmir , 8 Ağustos 2004
