Bugün ayriligin ilk günü.Pek bir sey hissetmiyorum aslinda.Bildigim ve sakladigim hersey gözümün önünde,beynimin içinde beni hirpalayip duruyor.Dostlarim ariyor biliyorlar ki canim sikkin aglamkliyim üstelik bogazimda bir seyler dügüm dügüm konusup anlatamiyorum.Ayrildik diyemedim henüz kimselere.Onlarin hali benden de tuhaf olacak biliyorum.Acikli bir ifade olacak yüzlerinde,aglamakli bakacaklar bana benden de aglamakli,ve benim garibime gidecek bu halleri.Henüz canim çok acimiyor çünkü. Beni aldattigini ögrendigim gün yasadigim acidan büyügü olmaz ki zaten.Keske sadece çekip gitseydin.basin dik sadece sevmiyorum artik deyip çekip gitseydin.Bir baskasi olmadan kendini böyle ayaklar altina atip suçlu suçlu yüzüme bakmak zorunda kalmadan.Saçama sapan hatiralar birakabilseydin hiç olmazsa.Ve ben avuntularimla çürüseydim bu evde. Biliyorum canim yarin daha çok yanacak taze yaranin acisi hissedilmez de eskidikçe daha çok yakar.Ve kabuk baglar bir zaman sonra ben geriye dönüp baktigimda sadece puslu bir ayrilik aksami hatirlarim ve yillar sonra seni andikça yine böyle aglarim...