DEDİ Kİ
Güle baktı düşündü
bir görünmezi görür gibi
ılık bir rüzgâr esti
kadına dönüp gülümsedi
Ufuk kızıl, güneş battı batacak
gül aşk kokuyor
duyulmuyordu bülbülün sesi
Yavaş, hafif, yumuşak
bir başkaydı rüzgâr
adam ürperdi
Aşıkları anımsadı
bülbülü, Kerem’i, Tahir’i.
rüzgârla kıyasladı
olmadı
Ferhat’ı, Karacaoğlan’ı
ve kendini
Uzaklara uzandı gözleri
dalgın dalgın mırıldandı
bir boşluğu doldurur gibi
Ey rüzgâr!
binlerce aşık yandı narına
hangisi basabildi
uçurumda açan gülü
senin gibi bağrına.
Sen öpüp okşarken
dikeninden
yaprağının en iç kıvrımlarına
aşık mı sayılır bülbül
her seher şakımakla
Yeniden kadına döndü
vermeni istiyorum
verdiği gibi
kendini gülün rüzgâra
dedi
baktı sulara
Ali Rıza Kars
