Bir nefes aralığıda
başımı döndüren şarkılar kıvamından biraz fazla ağırlaşsın düşüncelerim
her içime çektiğimde körüklensin tüm hissettiklerim...
unutmak istediklerimi
ayılışımın ardından katlanamaz güne başlatma savaşı vermeliyim belki...
bir savaş
bir düş
amaçsız amaçları amaca dolayıp yaşamaya çalışmak belki..
aslında biliyoruz,
biliyoruz bizi ama neden bir kalıba döküp çıkarıyoruz üzerimizdekileri...
dost.. evet bir dost dilemek
ne sevgili kıvamı gerekli
ne aşk için fetfa verilmeli anlatabilecek bir şeyin yokken
anlatmak bilinmeyeni..
düşsel bir özleyiştir bu... düşsel bir sevgi...
asla olmayan
asla olmamış
ve beynimizin yaptığı oyuna
katlanmışlığımızın izlerini pul gibi dökmeliyiz tenimizden...
üzerimizdeki parmak izlerini saklayabildiğimiz zaman seviliriz demiştin sen...
ama dost,dost yüreğine sakladığım ve çok çeşitli bir sevda dediğim anlayışımın bir parçası olan sen...
nerdesin?
hani ayları yıkıp tüm günlere teker teker dağıtmışlığın
ızdırabının taze izleri nerde hani...
yaşattığım boyutlu sevda...
mercek arkasındaki dünyam...
yalan diyen herkezin büyülendiği şey...
neyse işte o şey...
dinlettiğin tüm şarkılarında geçen
bir aşık olmasa farketmeyeceğim şey
daimi kıldığın en yalan şeydi...
sevgi anlayışım yoktu....çok çeşitli bir sevdaydık biz...
istemediğim tek çeşite sığdırmak oldu aşk deninlen benim sevgi olgumu...
bu sefer renkleri yoktu...
tek ve tek işte..
ve tek sen kaldın bende...
tüm çeşitlerimi dağıtıp bıraktım bütün bitişlerde...
sende bittin
son elimde kalan rengimde...
maviye siyah hareler yeşile kahve tonu tütün vari işaretler...
Kaldı Gözlerimde...
hülya özçökmez
