Yok Sayılan Aşkların!...
Duyulabilir uzak ülkelerden karıncaların çığlıkları
denizler tanıdık gelebilir iç bükey nehirlere
Nisan'da insan
kendi sesine sağır yağmurlarla benzeşebilir
bir dil geliştirir saksıdaki menekşeden
gökdelenlerde farksız yalımı öpüşür tebessümün
-sarı saman sevilerle-
mümkün değil bulaşıcı yaraların onarılması
vitrinsiz sularda bulanık cam büyülü endişe
avuçların eksik kurgusuyla silinmez hatıralar haritası
cebinden anısını çıkaramazsın -tesellisi- yok
yok sayılan aşkların olmaz yaşanması
Ay'ın hilal kesikleri yaşlandıkca derinleşir
genleşir lacivert aynalarda dünyanın batıkları
kahrı kendine varmanın yolu say
semada tümsekler büyürmüş
büyüsün...
görünür kılınır kalbin közlenmiş gençlik ağıtları
-ayna gibi-
kağıt da senden yanadır karalanmış şiir de
göğsünün alt yüzünde görürsün
ıstırapla dağılmış varılmaz yangın sevdaları
çok sonra çığlıkları duyulur karıncaların
Nisan'da insan
kendi sesine sağır bir yağmurdur
yaşamayı dener geciktiği ne varsa
-anlar yok sonra -
yok sayılan aşkların olmaz yaşanması!...
Nursel Türkemiş
