GİTME DESEN DE GİDECEĞİM
Ful çiçeği kokuyor şimdi yıllar
Egzotik meyve tadına dönüşen şiirler
Kahverengi tonların cıvıltısına bürünen hazanlar
Meyvelere duran acılar hüzünler.
Yağmurların diliyle konuşan umutsuz yarınlar
Yabani nergizleri derlerken orkideleri öldüren eller
Şevkat verenin şevkat hakkı için söyleyin unutuldu mu?
O tatlı esintili baharlar yazlar unutuldu mu söyleyin.
Bereketli toprakların sevecen evlatları
Söyleyin o gül yüzlüm nerelerde
Gitme demesin gitme dese de gideceğim
Çıkmazlara sürüklenen hayaller düşler.
Yüreğini üşütecek güz rüzgarları
Büyürken azalan tutkularını sevdalarını silecek
Gün geçtikçe ayağa düşen zavallı sevdalarını
Dönüp bakmaz asil yürekler ardına bilesin.
Bir tebessümünle mavileşen denizler
Kaş çatışınla köpüren iç dalgalar
Ömrü süsleyen güzel sözlerin
Bin ölüm getiren susuşların.
Şimdi/suskulardasın
Etme sakın sadakat yeminlerini
Gitme kal deme
Kiminle olursan ol yalnızlığa mahkumsun.
Sen beni
Ben aşkı öldürdüm
Neye yarar artık
Gitmek/kalmak
Ölen bizdik sevdiceğim biz
Biz öldük ebediyete kadar/Biz öldük.
Necmiye Sarpkaya
