PLATONİK TAKILIYORUM
Hayatımdaki, en büyük değişiklik sendin bu güne kadar.
Saçın gözlerin ve ellerin.
Bilmiyorum ki neden seviyorum seni?
Ve şu satırları yazarken ellerim,neden sen varsın duygularımda?
Hayatıma açtığım o bembeyaz sensiz sayfa neden bomboş?
Aklıma gereksiz cümlelerle girmek zorunda mısın analamıyorum?
Neden bende herkes gibi sevdiğimi haykıramıyorum?
Neden kalbim seni her gördüğünde hızla atıyor?
Arkadaşlar senden konuştuğunda neden lafı çevirmeye çalışıyorum?
Onlar bilmiyorlar ki ben tek seni sevdim.
Ama bu saçma kızın bir sorusu var sana.
Ya sen,ya sen onu,onun seni sevdiği gibi seviyor musun?
İşte bu sorunu cevabını hiç öğrenemeyeceğim.
Çünki ben sana platonik takılıyorum.
Burcu Özer
