Sen Giderken
Sen giderken
Kurudu dudaklarım söyleyemedim bir söz
Dönüp baksaydın görecektin bir çift buğulu göz
Sen giderken
Boğazımda düğümler, kalbim doldu hıçkırık
Gönlüm mahzun oldu kolum kanadım kırık
Sen giderken
Hüzün doldu içim hayallere daldım
Çabuk dön diye Tanrıya yalvardım
Sen giderken
Sarıldım hayaline arkandan el salladım
Okşadım saçlarını öpücükler yolladım
Sen giderken
Daldım hülyalara öptüm avucumu
Bir an öpüyor gibi dudak ucunu
Sen giderken
Hayalin kollarımda bir an zaman durdu
Eğer gerçek olsaydı belki kalbim dururdu.
Ramazan Mustafaoğlu
