Sevda Kurşunlanıyor Hücrelerimde
Hayat sömürünün acımasızlığını kusuyor üzerime
Bir dalgaya kurban veriyoruz güveni,
*****lik kuruluyor otağımıza
Can dediğim... canım dediğim vuruyor sırtımdan
İhanet değil sen yakıyorsun canımı
Vuran dost olmasa yar olmasa can olmasa
Canım yanar mıydı böyle
Sevda kurşunlanıyor hücrelerimde
Biliyorum... bu; sonun başlangıcı
Vazgeçişimin, silişimin hatta nefrete düşüşümün başlangıcı
Batar mıydı içime sözlerin
Dost dilinden yar dilinden can dilinden dökülmeseydi
Kan kusturamazdı izbelerde böyle
Tırnaklarımda derimden izler
Artık canım yanmıyor, hissetmiyor ki bedenim
Elim uyuşmuş yüreğim uyuşmuş beynim uyuşmuş
Gözbebeklerimden ateş fışkırıyor
Kimseyi görmüyorum
Sen dost sen yar sen can olsan da
Sevdanı içimde öldürüyorum.
Emine Yılmaz
