Tükenen kelimeler
Beynimin en ücra köşelerine kadar
sakladığım kelimelerimin
beyaz sayfalara düşmeden önceki halidir
çilemin asıl başlangıç yeri
yazdıkça çekilen çekildikçe yazılan
kadere inat dönme meselesini unuttu gidenler
bir haber ver sarf ettiğin bu kaçıncı yürek
kaçıncı şehir değiştirişin uykusuzluğunun sebebi yollar
dilerim ki huzursuzluğunun da intikamını alsın
malum söz tükenmez öz tükenmeyince
eğri kalem doğruyu nasıl yazsın
altı üstü ettiğini çekiyorsun
haksızda sayılmazlar hani iki noktayla bir ünlem
koyup yanı başımızdan geçenler
sessiz bir koyda hep aynı çocuğun
gözlerini ıslatıyor hayat
sebepli sebepsiz gidiveriyorsun ya
pamuk tarlası bulutlarda gözlerimi
sınırsız ama sorumlu özgürlüğüne bıraktım
yanıldıklarına inat döndün sen
biz hep buradaydık buradayız
aşkı benden bizden bil ve olanların tümünü unut
doğru adamlar sıkışınca doğru atlara binip gitmezler
