Şiir Nehri -2- [Arşiv]

MAVİ GÖZYAŞI

bir nida içimde, bir çığlık'
rengarenk çiçekler yetişiyor bahçelerde
bu bahçede yaşamla buluşuyor tüm renkler
bu bahçede tebessümü borç biliyor çiçekler
onlara uzanan her ele.
kirli toprağında yeryüzünün
hesabını kim verir bir damla gözyaşının
kim tutar, kim sorar hesabını seniney uğrunda ölünen, kapama gözlerini
sahipsiz ve himayesiz kaldın diye mi bu yaşlar
uzasın kısalan umutlar
bitmesin sevda nöbetlerimiz
yere düşmesin, dağılmasın çekilen tesbih taneleri
takılsın yıldızlara güneşli sabahı yarınların
sönmez deme bu volkanlar
söyle, kutsal değil miydi beklemelerimiz
elindeyse hadi çal kapısını gönül sahibinin
dua dua çağlasın mavi gözyaşı
dindirir belki bu isyankar lavları
bu umut büyütür bizi, bu umut yaşatır hepimizi
mevsimler de değişir, çizilir yeniden resm-i aşk
damarlarımıza sızan aşktan da öte bir şeydi
kan gibi, can gibi
aydınlığa çıkaran insanlığı
Hira´daki Nûr gibi.
başladı/başlayacak kırılmaya kılıcı zulmün
başlarsa zengin fakiri doyurmaya
yağmurlarla temizlenir kirli coğrafya
özgürlüğün tutsaklığında
sök karanlıkları, doyur kalpleri
ve yıka ruhları mavi gözyaşı.

Zafer ŞIK

MsXLabs Üye Girişi