Kim Bilir ( ölen sevgilim gülörene..)
*
cüce düşlerimizde ak renkli taylara binerdik
titrek deliye poz veren zır delilerden biriydik
gelmediğin günleri sayıp kurutmadan asardım
ah bir gelsen İzmiri her gün ellerimle yıkardım
kurtların bir aş bulamayıp köylerde uluduğu
uyurken uç uç böceklerinin uçmadan sustuğu
alnımızda kurban kanının akan kırmızılığı
bizim kaderimizde ümitsiz yürek yırtıklığı
gelmedin şekeri düşmüş bir çocuk gibi bıraktın
kapı üstüne nal koydum gelsen sevgimden bıkardın
sabahları bülbül olurdum taranmamış saçlarda
gemiler geçirirdim teninin terli buğusunda
yoksun balta girmemiş ormanlardayım kendim sıra
gel de sevilmek nasılmış göstereyim beni sına
günlerim dokuma tezgahında zamanı dokuyor
radyo dışında sessizlik her yerimi kundaklıyor
su kaybı diyorlar nem depreminde kavruluyorum
körfeze konan flamingolarla avunuyorum
seni sen olmayan bahçemde ukdeyle süslüyorum
yola çıkmışsın gibi ürkek gezeni gözlüyorum
gelsen şansızlığımı Karşıyaka ya fırlatırım
avurdu çökmüş kendi ıslığımı kendim yırtarım
lehçesi bozuk yalnızlıkta bir tek sana alıştım
sensizlikten halt ettim bulutlara bile sataştım
sana yakınlaşırken uzaklaşan yalnızlıktayım
yalnızım her gün ölecekmiş gibi hazırlıktayım
mayına bastı hiçbir şeyden tat almıyor şu dilim
şeker bayramını bekliyorum gözyaşlarım sicim
sana özlemim yeşil kaldı ben haddimi bilirim
öldü dediler beklide yaşamaktasın kim bilir
*
Serdar San İzmir, 24.06.2006
