Boğazda gemiler vardı, beyazlı yeşilli
Gülcemal, adalar, her iki kavak
Bir sen bakardın…
Bakardın…
Gözlerin kadar derin ve ıslak,
İstanbul’a yağmur yağardı.
Erguvanlar giyerdin, çınarları kuşanır
Hanımeli kokardın yaz akşamları
Bir sen ağlardın…
Ağlardın…
Güneş batardı Salacak’ta,
Yüreğimde kızılca kıyamet kopardı.
Yangınlarca çağırırdın uzak ve mahcup
Tulumbacılar haykırırdı lodosa Kumkapı’da
Bir sen susardın…
Susardın…
Susardı Galata’da kabadayılar,
Heybeli’de mehtap ansızın pusulardı.
Şehzadeler gibi koşardın altın kubbelerinde
Ayasofya, Sultanahmet, güzelim Süleymaniye
Bir sen sevinirdin…
Sevinirdin…
Bayraklara donanırdı Beykoz çayırları,
Taksim’de ilk, senle taze bir hazirandı.
Berrak, çın çın öten çıngıraklar ardında
Göbekli marul, taze hamsi ve yoğurtçular
Bir sen gezerdin…
Gezerdin…
Sahaflarda dokunurdun eski zamanlarda,
İstanbul, bedesten ipeği gibi parlardı.
Kırk yıllık hülyasında bir fincan sıcaklığın
Pier Lotti’den sandallar uçardı Haliç’e
Bir sen dalardın…
Dalardın…
Uzaklardan şarkımız yükselirdi perde perde,
Uzun bir tülün vardı, akşamlar eserdin.
Kızardın hani, top sesleri patlardı surlarında
Fatih’in eteğinde çamur, kadırgalar toz içinde
Bir sen çağlardın…
Çağlardın…
Burçlara gülle gülle düşerdi leventlerin,
Barışır gibi çağlarla, sonra gülümserdin.
Yedi tepesinde efsaneler saklardın.
Saklardın, Kız Kulesi’nde hain yılanları
Bir sen bilirdin…
Bilirdin…
Sinsice uyduran ve ağlayan Hürremler’in yanında,
Genç Osmanlar kadere ne yeminler sayardı.
Hatırla, Hazerfenler uçururdun Üsküdar’a
Selamını taşırken her bir kanadı
Bir sen hayrandın…
Hayrandın…
Beylerbeyi gibi mağrur ve bir odalık gibi ince,
Her telinde saçının ve kendince, bin İstanbul yaşardı.
Yangınlarca tutuşan yalnız sen değil, boğazda yalılardı
Hatırla daima ey zamanın zalimi
Bir sen vardın…
Vardın…
Ve biz…
Uyanmak istemezdik gecelerden gündüze,
İstanbul’da her bir aşk, bitmeyen bir rüyaydı.
