Ne garip şey şu yalnızlık
Hani insan bir tuhaf hissediyor kendini
Milyarlarca insan yaşıyor
Ayak bastığın,aynı yeryüzünü,aynı havayı
kullandığın dünyada,
Ama hepsi yalnızlığından bihaber yaşıyor.
Farklı,farklı insanlar tanıyorum her geçen gün
Yani benden farklı.
Hüzünlerini,sevinçlerini paylaştıkları dostları olan yanında
Sonra bir gün daha geçiyor
Her geçen gün insanlar biraz daha farklılaşıyor.
Aşıkları görüyorum kavga ediyorlar
O sebepten bu sebepten.
Ama çoğu zaman anlamıyor,düşünüyorum
Çünkü hiç birbirini kırmaya değmeyecek sebepten
çıkıyor çoğu kavgalar
Hani fındık kabuğunu doldurmayan sebepten derler ya
Fındık bile üzülürdü görünce gözleri olsa.
Aşıklar görüyorum onlara verilmiş hediyenin
farkında olmayan
Üzülüyorum ve içerleniyorum çoğu zaman
Çünkü onlar masmavi okyanusun ortasındalar
Yalnızlığı tatmamışlar besbelli
Kıymetini bilmiyorlar.
Üzülüyorum çok üzülüyorum
Onlar koskoca okyanusda birbirlerini boğarlarken
Ben ellerimde kalan bir avuç DENİZ suyu
Beni sevecek birini bekliyorum..
uğur mutlu
