Bir Yoncaya Sinorlarını Daraltan Toprak
................
kırbaça düşer bir oğlak içimde
küsürlü vakitin lanetli dolunayı tepemde
oynalaşıp
şıp!
düşer aksine akan suya
beklenen bir yoncaya sinorlarını daraltır toprak
çukurlaşır girdabında hasretim
memleketim düşer
memletim üşür
...............
ağlaz tavırlara bürünür
kaçık bir meltemin içimdeki sergüzeşti
:
hasretleşirim
sana
toprak saçlarında gezinen ayaklarımı
silmeden
çamurunda şekillenen resimlere inat
baskının en koyu hararetini
kuşanıp
kınımdan bereket fışkıracağım
memleketim!!
sana ağlamak kadar namuslu
bir gelin çeyizi
bir duvak kadar
mahrem duygularım
ağlıyorum
kınımdan fışkırdı kanım
memleketim
hasret içinde
topraksız bir diyardan haykırışım
unutuluşumu bekliyorum
toprağında.
Ahmet Serdar..
