ACILARINIZI KUMA VE İYİLİKLERİNİZİ TAŞA YAZMAYI ÖĞRENİN Bir hikaye, iki arkadaşın çölde yürüdüğünü anlatır.
Yolculuğun bir noktasında bir münakaşa olur ve biri diğerine tokat atar. Tokadı yiyenin canı acır ama bir şey söylemeden kuma şöyle yazar : "BUGÜN EN iYi ARKADAŞIM BENi TOKATLADI".
Bir vahaya gelene kadar yürümeye devam ederler ve suya girmeye karar verirler. Tokadı yiyen bataklığa saplanır ve boğulmaya başlar ama arkadaşı kurtarir. Yarı boğulmadan kurtulduktan sonra bir taşa şöyle yazar :
"BUGÜN EN iYi ARKADAŞIM HAYATIMI KURTARDI".
Tokadı atan ve hayat kurtaran sorar : "Canını acıttığımda kuma yazdın neden şimdi taşa?" Diğeri cevaplar : "Birisi canımızı yaktığında kuma yazmalıyız ki bağışlama rüzgarı silebilsin ama biri bizim için iyi bir şey yaparsa taşa kazımalıyız ki hiç bir rüzgar silemesin.
"ACILARINIZI KUMA VE iYiLiKLERi TAŞA YAZMAYI ÖĞRENiN".
Özel bir kimseyi bulmak bir dakika alır ve unutmaik ise bir ömür
Yıllar önce çok uzaklarda bir adam varmış. Bu adam çalışmak amacı ile çok uzaklara gitmişve yıllarca çalışmış. Sonunda memlekete dönme zamanı gelmiş. Bu çalışma sürecinde toplam 3000akçe biriktirmiş ve evinin yolunu tutmuş.
Evine doğru giderken yolu büyük bir şehirden geçmiş.
Yolda yürüken köşe başinda birisi “bir nasihat bin akçe, bir nasihat bin akçe “ diye bagiriyoruş. Adam düşünmüş: “nasil olur, bir nasihati bin akçeye satarlar, ben yillarca çaliştim ve sadece 3000akçe biriktirdim”
Bu işe pek akli ermemiş ama merak işte , duramamiş ve adama bin akçe verereko nasihati satin amiş.
Nasihat : “ KADERDE NE VARSA O ÇIKAR “
Ve yoluna devam etmiş...
İlerde yine köşe başında başka bir adam bağırıyormuş “ bir nasihat, bin akçe “ diye. Adam yine dayanamamış bin akçede verip o nasihatide satın almış.
İkinci nasihatte : “GÖNÜL KİMİ SEVERSE GÜZEL ODUR “
Son kalan bin akçesiyle yoluna devam etmiş. Tam şehrin çikişinda yine köşe başinda bir adam bi nasihati bin akçeye satiyormuş. Adam bir paraa bakmiş, birde nasihati satan şahsa, dayanamamiş ve kalan son akçesiyle de o nasihati satin almiş.
Son nasihatta : “ HİÇ BİR İŞ ACELEYE GELMEZ. “
Parasız , yoluna devam etmiş.
Şehrin çikişinda büyük bir toplulukla karşilaşmiş, topluluk telaş içerisindeymiş. Yaklaşmiş ve oradakilerden birine neler oldugunu sormuş. Oradan birisi şöyle açiklamiş. Demiş ki : burada şehrin tüm su ihtiyacini kaşilayan bir kuyu var ama kuyunun içinde de canavar var. Canavar suyu tutmuş, göndermiyor. Aşagiya kim indiyse bir türlü çikamadi. Şimdi herkes korkuyor aşagiya inmeye ...
Adam düşünmüş ve ilk satin aldigi nasihat aklina gelmiş. Kaderde ne varsa o çikar. Aşagi inmeye karar vermiş. Aslinda bu nasihatlari herkes bilir, ama uygulayabilmemiz için belli bir bedel ödememiz gerekiyor. İnince canavar adamı hemen yakalamış ve yerine götürmüş.
Demişki : "buraya gelenlerin hepsine bir soru sordum ve bilemediler. Eğer sen bilirsen seni serbest bırakırım. "
Bir dizine sarışın dünya güzeli bir kadın , diğer dizine de kurbağa koymuş ve söyle bakalım hangisi güzel? demiş
Adam düşünürken birden aklına ikinci aldığı nasihat gelmiş ve " gönül kimi severse güzel odur " demiş.
Bu cevap canavarın çok hoşuna gitmiş. Zira canavar kurbağanın gözlerine aşıkmış. Adamı salmış ve suyu bırakmış. Almışlar krala götürmüşler adamı ve ağırlığınca altın vermişler.
Adamımız yoluna devam etmiş ve nihayet evine varmış. Evinin camından içeri bakmış. Birde ne görsün, karısı genç birisi ile dizdize oturuyor.
Hemen kılıcını çekmiş ve tam içeri girerken üçüncü nasihat aklına gelmiş. "Hiçbir iş aceleye gelmez "
Kılıcı kınına koymuş ve içeri girmiş.
Hoşbeşten sonra karısına o genci sormuş.
Kadın da : " Bey sen gittiğinde ben hamileydim ve bir oğlumuz oldu, bu genç senin oğlun " demiş.
KADERİNİZ VE YOLUNUZ AÇIK OLSUN, HAYAT ACELE ETMEYE GELMEZ....
