YALNIZ BİR OPERA
Ölü bir yılan gibi yatıyordu aramızda
Yorgun,kirli ve umutsuz geçmişim
Oysa bilemediğin bir şey vardı sevgilim
Ben sende bütün aşklarımı temize çektim
İmrendiğin,öfkelendiğin
Kızdığın,ya da kıskandığın diyelim
Yani şayaşamışlık sandığın
Geçmişim
Dile dökülmeyenin tenhalığında
Kaçırılan bakışlarda
Gündeliğin başıboş ayrıntılarında
Zaman zaman geri tepip duruyordu
Ve elbet üzerinde durulmuyordu
Sense kendini hala hayatımdaki herhngi biri sanıyordun,
Biraz daha fazla sevdiğim,biraz daha fazla önem verdiğim.
Başlangıça doğruydu belki.
Sıradan bir serüven,,rastgele bir ilişki gibi başlayıp,
Günden güne hayatıma yayılan,varlığımı ele geçiren
Büyüyüp kök salan bir aşka bedellendin
Ve hala bilmiyordun sevgilim
Ben sende bütün aşklarımı temize çektim
Anladığındaysa yapacak tek şey kalmıştı sana
Bütün kazananlar gibi
Terk ettin.
Şimdi biz neyiz biliyor musun?
Yıkıntılar arasında yakınlarını arayan öksüz savaş çocukları gibiyiz.
Umut ve korkunun hiç bir anlam taşımadığı dünyada
Bir şey bulduğunda neyi,ne yapacağını bilmeyen çocuklar gibi
Ve elbet biz de bu aşk da büyüyecek
Her şeyi bir başka aşka erteleyeceğiz
Kış başlıyor sevgilim
Hoşnutsuzluğumun kışı başlıyor
Bir yaz daha geçti hiç bir şey anlamadan
Oysa yapacak ne çok şey vardı
Ve ne kadar az zaman
Kış başlıyor sevgilim
İyi bak kendne
Gözlerindeki usul şefkati
Teslim etme kimseye,hiç bir şeye
Upuzun bir kış başlıyor sevgilim
Ayrılığımızın kışı başlıyor
Giriyoruz kara ve soğuk bir mevsime.
Murathan Mungan
