Şimdi yalnızlığınla baş başasın...
Ellerin hiç değmemişken ellerime,
Yalnızlık sol yanımda uzanmış...
Suskunluğumla yan yanasın.
Bir söz değdi sözüme,
Tutulmadı ayın parlak yüzü gibi,
Vefasızlığın aynasısın...
Soğuk bir duraktı,
Akmayan zaman...
Uzun zaman olmuştu;
Düşlerimin harcında seni yoğurmaya başlayalı...
Anlamsız tek taraflı bir oyunmuş özlemlerimiz.
Yıkıldı harcınla kurulan binlerce düş,
Hepsinin bedeli ruhumdan damlayan tek bir damla gözyaşı...
Kaderini sen çizdin bencilce.
Alınyazının kapısında beklerken tek bir sitem etmedim.
Tam sekiz mevsim geçti kaderine küçük bir çizik atmayalı;
Öncesinde de zaten hiç olmamıştı...
Şimdi hayatımdan çaldığın,
Hesapsızca harcadığın günlerim geçmişte kaldı.
Nedenini bilmiyorum,
Vurdumduymaz eylemlerinin.
Şimdi yalnızlığım koynumda...
Belliydi başlamadan bitireceğin.
Ne denir şu andan sonra?
Yine yazık ettin...
Yalnızlığı sen seçtin...
adem eray kozan
