Karanlık, Kuytu ve Sessiz Bir Köşede
Oturuyorum Yapayalnız, Yine Tek Başıma Dertlerimle.
Seni Düşünüyorum ve Bugünde Uykusuz Olacak Sabahım.
Biliyorum Yine Karanlık, Güneşsiz, Sensiz Yarınım.
Özlüyorum, Ağlıyorum, Aşkından Yanıyorum.
Tüm Bunları Gülücüklerimin Ardına Saklıyorum.
Savuruyorum Başımdan Tüm Kötü Belaları
Ve Bekliyorum Tekrar Aşk Zamanını.
Olamaz Kimse Senin Gibi, Güldüremez Ki Beni.
Alamaz Kimse Yerini, Sevemem Ki Kimseyi Senin Gibi.
Sensizken Hiç Birşey Umrumda Değil Pek gülmüyor Zaten Yüzüm.
Her Kavuşmamızın ardından Yine Yalnız, Yine sensiz, Yine Çaresiz Kalıyor Gönlüm...