Aşkından Yüreği Yorgun Adam...
Geceler yine uzadııı, uzadııı...
Taa sonsuza kadar.
Aşkında yüreği yorgun adam
Sırtını soğuk duvara dayadı
Taa ciğerine kadar.
Uzak diyarlarda bir sevdiği vardı,
Ruhunu dayanılmaz hasretler sardı.
Sonra kalktı birden bire
Aşkından yüreği yorgun adam.
Uzaklara baktı , kıstı gözlerini..
Taaa kaf dağının ardına kadar...
Aradığı şey mutluluktu,
Göremedi ne ufukta, ne yanında.
Mutluluk ne zaman diye sordu kendine
Aşkından yüreği yorgun adam..
Mutlululuk, nerede, kiminle?
Mutlululuk diye bir şey,
Var mıydı yeryüzünde?
Mehmet Kızılkaya
